δίπλοκος

-η, -ο (AM δίπλοκος, -ον)

ο διπλά πλεγμένος, δίκλωνος

νεοελλ.

δίπλοκο (σχοινί)

αυτό που αποτελείται από τρία ή τέσσερα πλεγμένα μονόπλοκα σχοινιά, καρλίνο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < δι-* (βλ. λ. δις) + -πλοκος < πλέκω (πρβλ. αιμυλοπλόκος, καλαθοπλόκος)].